Εδώ και 18 γενιές οι κάτοικοι του χωριού Ντενγκλού στη νοτιοδυτική επαρχία Γκουιτζόου έχουν κρατήσει τον όρκο που έδωσαν στους προγόνους τους να προστατεύουν το αρχέγονο δάσος του κινεζικού κέδρου (Phoebe nanmu). Τα μεγάλα, αργά αναπτυσσόμενα αειθαλή δέντρα είναι πιο γνωστά για το πολύτιμο ξύλο τους με το οποίο κατασκευάσθηκαν αυτοκρατορικά παλάτια, όπως μερικά στην Απαγορευμένη Πόλη, αλλά και η επίπλωσή τους. Ωστόσο, η υπερεκμετάλλευση οδηγεί το είδος αυτό σε εξαφάνιση στην Κίνα.
Περιτριγυρισμένο από το κέδρινο δάσος, περίπου 11 χιλιόμετρα από την πλησιέστερη κωμόπολη, το χωριό κατοικείται από 140 οικογένειες που ζουν σε ξύλινα σπίτια τα οποία στηρίζονται σε ανθεκτικούς ξύλινους κορμούς. Το δάσος έχει πάνω από 20.000 κέδρους, εκ των οποίων 960 δέντρα έχουν κορμούς με διάμετρο πάνω από 20 εκατοστά. Για τους κατοίκους του χωριού, το ξύλο ήταν ανέκαθεν σύμβολο μακροζωίας. Για τον λόγο αυτό παραδοσιακά τηρούσαν την λατρεία του κέδρου. Σε κάθε μεγάλο κέδρο στο δάσος υπάρχει μία κόκκινη κορδέλα για προσευχή.
Κατά τη διάρκεια της 600χρονης ιστορίας του χωριού, κάθε γενιά της φυλής του χωριού ορκιζόταν να είναι ο φύλακας των σπάνιων αυτών δέντρων στη διάρκεια μίας παραδοσιακής τελετής, κατά την οποία έπιναν κρασί με σταγόνες από το αίμα τους. Όμως έξω από το χωριό υπάρχει ένα τεράστιο οικονομικό ενδιαφέρον για το σπάνιο ξύλο. Ωστόσο οι χωρικοί προτιμούν να ζουν φτωχά διατηρώντας άθικτο το πολύτιμο δάσος παρά να γίνουν πλούσιοι. Κάποτε, όπως διηγούνται κάτοικοι του χωριού, ένας επιχειρηματίας πρόσφερε 2,8 εκατομμύρια γιουάν (439.000 δολάρια) για να αγοράσει ένα μόνο δέντρο, καθώς 500.000 γιουάν για την ενοικίαση αγρού στο νομό. Φυσικά εκείνοι αρνήθηκαν.
Το 2015, η τοπική κυβέρνηση του Ταιτσιάνγκ συμπορεύθηκε με τις προσπάθειες του χωριού για την προστασία των δέντρων μετά και κάποια περιστατικά παράνομης υλοτομίας. Η κυβέρνηση βοήθησε να σωθούν δέντρα ηλικίας άνω των 100 ετών και ανέθεσε στους χωρικούς να έχουν τη διαχείριση του δάσους υπό την επίβλεψη του επαρχιακού εισαγγελέα. Στο πλαίσιο των προσπαθειών για την ανακούφιση από τη φτώχεια, ανοίχθηκε δρόμος για το χωριό, έγινε σύνδεση με την κινητή τηλεφωνία και χτίσθηκε ένα δημοτικό σχολείο.
Φέτος τον Απρίλιο δημιουργήθηκε ο πρώτος ξενώνας στο χωριό. Τα παρθένα δάση και το θρυλικό χωριό προσελκύουν όλο και περισσότερους καλλιτέχνες και τουρίστες, ενώ οι κάτοικοι ελπίζουν ότι το πολύτιμο ξύλο θα τους φέρει κάποια περιουσία με βιώσιμο τρόπο.
